بسیاری از نرم‌افزارهای تجاری برای رفع نیازهای یک کسب‌وکار خاص توسعه داده می‌شوند و بنابراین به‌راحتی به محیط کسب‌وکار دیگری منتقل نمی‌شوند، مگر اینکه ماهیت و عملکرد آن‌ها یکسان باشد. به دلیل نیازهای منحصربه‌فرد هر کسب‌وکار، نرم‌افزارهای آماده بعید است به‌طور کامل نیازهای یک شرکت را برآورده کنند. بااین‌حال، در مواردی که به دلایل زمانی یا مالی به راه‌حل آماده نیاز است، احتمالاً مقداری سفارشی‌سازی لازم خواهد بود. استثناهایی وجود دارد، بسته به کسب‌وکار موردنظر، و تحقیقات کامل همیشه قبل از تعهد به راه‌حل‌های سفارشی یا آماده لازم است. برخی از برنامه‌های تجاری تعاملی هستند، یعنی دارای رابط کاربری گرافیکی یا رابط کاربری هستند و کاربران می‌توانند داده‌ها را پرس‌وجو/اصلاح/وارد کنند و نتایج را به‌صورت آنی مشاهده کنند. آن‌ها همچنین می‌توانند گزارش‌ها را به‌صورت آنی اجرا کنند. برخی از برنامه‌های تجاری در حالت دسته‌ای اجرا می‌شوند: آن‌ها برای اجرا بر اساس رویداد/زمان از پیش تعیین‌شده تنظیم شده‌اند و کاربر تجاری نیازی به راه‌اندازی یا نظارت بر آن‌ها ندارد. برخی از برنامه‌های تجاری به‌صورت داخلی ساخته می‌شوند و برخی از فروشندگان خریداری می‌شوند (محصولات نرم‌افزاری آماده). این برنامه‌های تجاری روی دسکتاپ‌ها یا سرورهای بزرگ نصب می‌شوند. قبل از معرفی COBOL (یک کامپایلر جهانی) در سال 1965، کسب‌وکارها زبان ماشین منحصربه‌فرد خود را توسعه می‌دادند. زبان RCA شامل یک دستور 12-موقعیتی بود. به‌عنوان مثال، برای خواندن یک رکورد به حافظه، دو رقم اول کد دستور (اقدام) بودند. چهار موقعیت بعدی دستور (آدرس 'A') دقیقاً مکان حافظه سمت چپ را مشخص می‌کرد که می‌خواهید کاراکتر قابل‌خواندن در آن قرار گیرد. چهار موقعیت (آدرس 'B') از دستور، مکان حافظه سمت راست را مشخص می‌کرد که می‌خواهید آخرین کاراکتر رکورد در آن قرار گیرد. آدرس 'B' دو رقمی همچنین امکان اصلاح هر دستور را فراهم می‌کرد. کدها و تعیین‌های حافظه استفاده از 8 یا 9 را حذف می‌کردند. اولین برنامه تجاری RCA در سال 1962 روی RCA 301 با 4k پیاده‌سازی شد. RCA 301، فریم میانی 501 و فریم بزرگ 601 در اوایل سال 1960 بازاریابی خود را آغاز کردند. انواع مختلفی از کاربران در محیط کسب‌وکار یافت می‌شوند و می‌توان آن‌ها را با استفاده از ماتریس کوچک، متوسط و بزرگ دسته‌بندی کرد: بازار کسب‌وکارهای کوچک عموماً شامل نرم‌افزارهای حسابداری خانگی و مجموعه‌های آفیس مانند LibreOffice، Microsoft Office یا Google Workspace (که قبلاً G Suite و Google Apps for Work نامیده می‌شد) است.اندازه متوسط یا شرکت‌های کوچک و متوسط (SME) دارای طیف وسیع‌تری از برنامه‌های نرم‌افزاری هستند، از حسابداری، گروه‌افزار، مدیریت ارتباط با مشتری، سیستم‌های مدیریت منابع انسانی، مدیریت روابط برون‌سپاری، نرم‌افزارهای صدور وام، نرم‌افزار سبد خرید، نرم‌افزار خدمات میدانی و سایر برنامه‌های افزایش‌دهنده بهره‌وری.بخش آخر شامل برنامه‌های نرم‌افزاری سطح سازمانی مانند برنامه‌ریزی منابع سازمانی، مدیریت محتوای سازمانی (ECM)، مدیریت فرآیندهای تجاری (BPM) و مدیریت چرخه عمر محصول است. این برنامه‌ها دامنه گسترده‌ای دارند و اغلب با ماژول‌هایی همراه هستند که یا عملکردهای بومی را اضافه می‌کنند یا عملکرد برنامه‌های کامپیوتری شخص ثالث را در خود جای می‌دهند.فناوری‌هایی که قبلاً فقط در برنامه‌های نرم‌افزاری همتا به همتا مانند Kazaa و Napster وجود داشتند، در حال ظاهر شدن در برنامه‌های تجاری هستند.